Nie chciany mieszkaniec domu

Lizz leżała w szpitalu jeszcze dwa dni, ale ponieważ po wypadku zostały tylko zadrapania i siniaki na jej ciele, mogła wracać do domu. Mama przyjechała po nią samochodem i kiedy wsiadła i usadowiła się na fotelu nie mogła dłużej wytrzymać i musiała zadać jej to pytanie.

 - Mamo, kim jest Dann ? Usłyszała jak matka wstrzymuje powietrze. Już myślała że kobieta jej nie odpowie, kiedy nagle się odezwała.

 – Stary znajomy, nie mówiłam Ci o nim, bo dawno się nie widzieliśmy.

- Dlaczego więc nagle się pojawił ? – zapytała zaciekawiona Lizz i spojrzała na matkę, która przez dłuższą chwilę zastanawiała się nad odpowiedzią.

- Dawno temu, wyświadczyłam mu przysługę, teraz on mi się odpłaca. – odpowiedziała. Dziewczynie ta odpowiedź nie wystarczyła, a jedynie pogłębiła jej ciekawość. Stwierdziła jednak że nie będzie więcej wracać do tego tematu. Uznała że kiedy przyjdzie na to czas matka sama jej wszystko powie.

- Mamo, znów śnił mi się ten sen… - powiedziała, przypominając sobie o dziwnym zakończeniu. Matka spojrzała na nią z uwagą, po czym znów skupiła wzrok na drodze przed sobą.

– Tym razem miał inne zakończenie niż zwykle. – stwierdziła Lizz i czekała na odpowiedź mamy. Ona jednak milczała, chyba się nad czymś zastanawiała, albo po prostu była skupiona na jeździe.

– Mamo ! Mówię do Ciebie ! – krzyknęła dziewczyna, a kobieta aż podskoczyła.

- Lizz ! Wystraszyłaś mnie. Oszalałaś ? – odpowiedziała z wyrzutem i spojrzała na naburmuszoną córkę. – To jak się skończył ten sen ?

- Ta postać przed bramą… to byłam ja. – powiedziała dziewczyna i mimo wcześniejszemu wybuchowi i niechęci do matki, była ciekawa jej reakcji. Przez sekundę wstrzymała powietrze, bo była bardzo zaaferowana nowym odkryciem, ale matka odpowiedziała.

- Oh… To tylko sen, nie przejmuj się nim. – Dziewczyna nie oczekiwała takiej reakcji. Myślała że matka chociaż trochę będzie zainteresowana, tym co męczy od wielu dni jej córkę. Postanowiła że o nic już jej nie zapyta, matka znów zachowywała się dziwnie, więc na nic jej próby rozmowy z nią. Dalej jechały w milczeniu.

            Kiedy podjechały pod dom, a Lizz wysiadła z samochodu jej oczom ukazał się wysoki blondyn o zielonych oczach.

- Dann ?! Co Ty tutaj robisz ? – zapytała zaskoczona i zmieszana dziewczyna.

- Cóż za miłe powitanie. Wspaniale Cię znów widzieć młoda damo. – odparł z uśmiechem mężczyzna.

- Mamo… co jest grane ? – zapytała, odwracając się i spoglądając na milczącą matkę.

- Dann z nami zamieszka na jakiś czas. – odparła niepewnie kobieta.

- Chyba żartujesz !! – krzyknęła wzburzona dziewczyna. – Nie ma mowy, ja z nim nie mieszkam !

- A co to za awersja ? Nawet mnie nie znasz. – odparł chichocząc Dann, po czym szybko się zreflektował.

- No właśnie i to jest ten problem ! – odgryzła się Lizz.

- Rose, myślałem że trochę ją utemperowałaś… - powiedział znużony, przewracając oczami.

- Wejdźmy lepiej do domu i tam porozmawiamy. – odparła kobieta ledwo słyszalnym głosem.

- Ja z nim nie gadam. – odparła Lizz i weszła do środka, trącając ramieniem mężczyznę.

- Hej ! Uważaj ! – wrzasnął do wchodzącej do domu dziewczyny, po czym powiedział szeptem do Rose.

 - Nie zły z niej numer.

- Wcale nie jesteś lepszy. – odparła kobieta otwierając drzwi.

- Wiem. – odparł zadowolony mężczyzna, zagadkowo się uśmiechając, po czym wszedł za Rose do domu, zamykając za sobą drzwi.